The Storyteller

Kijk, ik heb een boek geschreven.

Het idee speelde al jaren door mijn hoofd, en ik kreeg zelfs een aantal dubieuze aanbiedingen (‘Het is een eitje! Gewoon vier uur interviews doen, iemand vinden die het voor je schrijft, je gezicht op het omslag en voilà!’). Ik heb besloten om deze verhalen te schrijven zoals ik altijd heb gedaan: in mijn eigen handschrift. Het geluk dat ik voelde bij het vastleggen van deze verhalen is vergelijkbaar met dat bij het terugluisteren van een nummer dat ik heb opgenomen en waarvan ik niet kan wachten om het met de wereld te delen, of het lezen van een onbeholpen dagboekaantekening uit een vergeeld notitieboek, of zelfs het terughoren van mijn kinderstem in mijn kamer vol Kiss-posters.

Dit betekent zeker niet dat ik van baan ga wisselen. Maar het geeft me wel de kans om te laten zien hoe het is om als jochie uit Springfield, Virginia door het leven te gaan terwijl de bizarre dromen die ik had als jonge muzikant uitkomen. Van op mijn achttiende touren met Scream, tot mijn tijd bij Nirvana en de Foo Fighters, jammen met Iggy Pop of optreden bij de Academy Awards, of dansen met AC/DC en de Preservation Hall Jazz Band, drummen voor Tom Petty of Sir Paul McCartney ontmoeten in de Royal Albert Hall, verhaaltjes voor het slapengaan met Joan Jett of een toevallige ontmoeting met Little Richard, tot de halve wereld overvliegen voor een onvergetelijke avond met mijn dochters… de lijst is eindeloos. Ik kijk er enorm naar uit om de lens waardoor ik naar deze herinneringen kijk voor jullie iets scherper te stellen.